Salaris van een piloot stijgt fors door personeelstekort en cao-afspraken

De luchtvaart schuift opnieuw in zijn stoel. Salaris van een piloot stijgt fors door personeelstekort en cao-afspraken. Wat ligt hierachter, en hoelang houdt de stijging stand? We zetten de belangrijkste vragen en antwoorden op een rij, met voorbeelden uit Europa en daarbuiten.

Achtergrond

Na de pandemie kwam de vraag sneller terug dan de capaciteit. Duizenden crewleden stapten over naar andere sectoren, terwijl pensioneringsgolven doorgaan. Tegelijk bestelden maatschappijen massaal nieuwe toestellen, maar opleidingen en type ratings kosten tijd. Die krapte geeft piloten meer onderhandelingsmacht bij cao-tafels.

Wat drijft dit?

Is het puur schaarste? Vooral. Maar cao’s voegen olie op het vuur: hogere basisschalen, snellere periodieken en inflatieclausules. Ook roosters worden strakker beschermd, met hogere vergoedingen voor nacht- en langeafstandsdiensten. Budgetmaatschappijen bieden retention-bonus en versnelde captain-trajecten; traditionele carriers verhogen daggeld en pensioenbijdragen. Zo ontstaat een opwaartse spiraal die moeilijk te keren is zolang de vraag groeit.

Hoeveel stijgt het?

Bedragen lopen uiteen per land, type vliegtuig en senioriteit. In recente Europese cao’s zien we totale loonpakketten die 10 tot 25 procent hoger liggen dan in 2022, met uitschieters bij regionale maatschappijen die snel willen opschalen. Een first officer op narrowbody kan daardoor van 55–70 duizend euro richting 70–90 duizend gaan, exclusief daggeld. Captains op widebody’s tikken vaak boven 150 duizend uit, zeker met extra sectors. Belangrijk detail: variabele onderdelen zoals overuren en onregelmatigheid worden vaker geïndexeerd, waardoor de feitelijke stijging hoger voelt dan de afgesproken procenten.

Gevolgen

Wat betekent dit voor tickets? Hogere personeelskosten drukken door in de seat cost, vooral op routes met weinig concurrentie. Maatschappijen zullen vaker capaciteit herplannen naar winstgevender markten, terwijl opleidingsplaatsen voor cadetten toenemen. Tegelijk groeit de druk op veiligheidscultuur: betere roosters en rustregels zijn welkom, maar roosters krap plannen om stijgende loonsommen te compenseren is een risico dat toezichthouders scherp bewaken.

Voor reizigers

Krijgt de passagier direct de rekening? Niet altijd. Brandstof en luchthavengelden blijven zwaarder wegen. Maar op piekmomenten worden hogere lonen zichtbaar in duurdere tickets en minder last-minute aanbiedingen. Loyaliteitsprogramma’s en bundels zullen creatiever worden ingezet om prijsstijgingen te maskeren.

Houdbaarheid

Is dit houdbaar als de economie afkoelt? De krapte is structureel zolang de opleidingstijd jaren kost en de demografie ongunstig is. Toch kan een zwakkere vraag de stijging afvlakken. Maatschappijen investeren daarom in eigen academies, betere planningsoftware en cross-kwalificatie binnen vlootfamilies om de productiviteit te verhogen zonder de werkdruk te laten ontsporen.

Conclusie

De conclusie is helder: hogere pilotenlonen zijn het resultaat van schaarste én een reeks slimme cao’s. Zolang vraag en retirements elkaar versterken, blijven salarissen stevig. De winnaars zijn maatschappijen die investeren in instroom, fatsoenlijke roosters en transparante groei. Alleen dan blijft de stijging verdedigbaar voor zowel cockpit als klant.